Nasza kadra
Pedagog
Magdalena Rohde
Pedagog szkolny
Pedagog specjalny
Godziny pracy:
poniedziałek 12.00 – 14.30
wtorek 13.00 – 15.00
środa 12.00 – 14.30
czwartek 8.00 – 12.00
Hanna garbowska
Pedagog specjalny
Godziny pracy:
czwartek 9.30 – 12.30
O pracy pedagoga
Dziecko w internecie
Jak być asertywnym
Zasady bezpiecznej drogi do i ze szkoły
Nastolatek w obliczu kryzysu dojrzewania
Nauczanie w domu
O pracy pedagoga
O pracy pedagoga
Dziecko chce być dobre. Jeśli nie umie – naucz. Jeśli nie wie – wytłumacz. Jeśli nie może – pomóż. (J. Korczak)
Drodzy Rodzice i Opiekunowie:
Proces wychowania dojrzałego, odpowiedzialnego i szczęśliwego młodego człowieka jest naszym wspólnym celem. Tylko współpraca i ujednolicone działania mogą przynieść oczekiwane rezultaty. Dlatego też, praca pedagogów w naszej szkole ukierunkowana jest na udzielanie wsparcia i pomocy nie tylko dzieciom i młodzieży oraz nauczycielom, ale także rodzicom i opiekunom.
Zachęcamy do kontaktowania się ze szkolnym pedagogiem jeśli:
- obserwujecie, że dziecko ma trudności w nauce bądź niepowodzenia szkolne,
- widzicie, że dziecko ma problemy w kontaktach z rówieśnikami,
- macie problemy wychowawcze i nie wiecie jak sobie z nimi poradzić,
- zauważyliście, że Wasze dziecko ma problemy i nie wiecie jak mu pomóc,
- zauważyliście niepokojące objawy w funkcjonowaniu Waszego dziecka,
- Wasze dziecko nie radzi sobie z emocjami,
- chcecie uchronić Wasze dziecko przed ryzkownymi zachowaniami,
- chcecie podnieść swoje kompetencje wychowawcze
- znaleźliście się w trudnej sytuacji materialnej, finansowej lub życiowej.
Możecie Państwo kontaktować się codziennie w godzinach pracy pedagoga szkolnego i psychologa szkolnego, a także w czasie zebrań i konsultacji z nauczycielami.
Zapraszam serdecznie
Magdalena Rohde
Dziecko w internecie
Poradnik dla rodziców – dziecko w Internecie
Wystarczy włączyć przycisk zasilania, otworzyć jedną z kilku popularnych przeglądarek i już jesteśmy użytkownikami Internetu i innych szeroko dostępnych portali aukcyjnych, czatowych, rozrywkowych. Bardzo łatwo przy nieświadomym użytkowaniu doprowadzić do strat finansowych, szkód psychicznych, a nawet problemów z prawem – sprawa ta dotyczy rodziców, którzy nie przygotowali dzieci na prawidłowe i odpowiedzialne korzystanie z Internetu. Aby zapobiec tego typu konsekwencjom należy zwrócić większą uwagę na to gdzie i jak dzieci „surfują” po internetowym zaciszu.
Internetowe przestępstwa
W świecie Internetu wszystko wydaje się atrakcyjne i na wyciągnięcie ręki, nawet relacje miedzyludzkie mają formę „przystępniejszą i mniej wymagająca” niż w realnym świecie. Wiele osób wykorzystuje naiwność i otwartość dzieci, podają się za kogoś innego, wyłudzają dane osobowe, zdjęcia lub filmy z udziałem nieletniego. Nie brakuje również przestępców seksualnych, którzy czyhają na nieświadomych użytkowników. Pozorna anonimowość, łagodzi obawy i działania dzieci są śmielsze niż te, które miałyby miejsce w świecie realnym. Zagrożenie dotyczy też pomijanie regulaminów lub serwisów aukcyjnych, za których pośrednictwem można kupować lub sprzedawać przedmioty. Takie działania mogą doprowadzić do poważnych problemów finansowych, a nawet problemów z prawem.
Rodzic odpowiedzialny
Koordynatorzy i instytucje pełniące rolę edukacji internetowej, mają dostęp do wielu niepokojących i nieprzyjemnych w skutkach incydentów związanych z nieostrożnym korzystaniem z Sieci.
Psychologowie i instytucje zajmujące się edukacją internetową, otrzymują zgłoszenia o przykrych skutkach nieumiejętnego korzystania z Sieci.
Podopieczni, posługujący się Internetem bez nadzoru i przygotowania, mogą narazić siebie i rodzinę na niebezpieczeństwo. Rodzice muszą być świadomi odpowiedzialności moralnej i karnej za postępowanie dziecka w Internecie – mówi Jakub Śpiewak, prezes Fundacji Kidpotect.pl, zajmującej się edukacją internetową.
Rodzic – nauczycielem
Dla każdego z Nas Internet może być źródłem nieocenionej wiedzy i dostępu do kontaktów, których nigdy byśmy nie nawiązali w realnym życiu. Tam znajdują się fora tematyczne, grupy wsparcia, portale społecznościowe, tam mamy dostęp do cennych informacji ze świata nauki i kultury. By jednak Internet był źródłem pozytywnych doświadczeń oraz gromadzenia własnych zasobów, należy w sposób należyty przygotować dzieci do korzystania z jego zasobów, a najlepszymi nauczycielami są rodzice. Nieznajomość technologii nie jest najlepszym wytłumaczeniem, jednak nie chodzi tutaj o stopień magistra z informatyki, a jedynie dostrzeżenie dobrych stron Internetu oraz pokazania jak funkcjonować w nim bezpiecznie, które strony oraz jakie działania mogą powodować późniejsze kłopoty. Dla wzmocnienia efektu dozoru nad surfowaniem w sieci, warto zainstalować tzw. filtry rodzinne. Wiele firm z oprogramowaniem, proponuje tego typu usprawnienia, które można wgrać na dowolny komputer. Jednak filtr rodzinny nigdy nie zastąpi troskliwego i prawdziwie zainteresowanego rodzica, który rozmawia ze swoim dzieckiem.
PORADY DLA RODZICÓW
- DIALOG:rozmowa jest kluczem do sukcesu; lepiej nie karać za błędy, ale wspólnie przyjrzeć się temu, co było dobre, a co należy zmienić lub czego unikać.
- SZUKAJ WIEDZY: samodzielne korzystanie z Internetu przybliży do odkrywania zakamarków sieci. Pokazuj wartościowe strony dziecku, stwórz dla niego bogatą i ciekawa ofertę.
- ZASADY: naucz dziecko zasad bezpiecznego kontaktu z innymi w Sieci. Ostrzegaj przed niebezpieczeństwami i konsekwencjami.
- GRANICE: wspólnie z dzieckiem określcie, ile czasu spędza dziennie przy komputerze. Kategorycznie zabroń udostępniania danych osobowych takich jak (nazwisko, numer telefonu, adres zamieszkania). Powiedz o prawnych konsekwencjach nękania w Sieci, podszywania się pod inne osoby lub użytkowników, np. na aukcjach.
- DZIAŁAJ:zawiadamiaj policję o przestępstwach, nadużyciach, administratorów portali o niepokojących treściach, wpisach, komentarzach. Jeżeli zauważysz, że Twoje dziecko jest nękane lub jest ofiarą przestępcy seksualnego, zapewnij mu wsparcie specjalisty.
- DBAJ O SPRZĘT: wzbogacaj czujność programami filtrującymi treści i programami antywirusowymi. Regularnie aktualizuj dane.
- ZBIERAJ DANE: wybierz opcję archiwizowania rozmów na wirtualnych czatach i komunikatorach. W razie dochodzenia będą podstawą i dowodem w sprawie.
Pamiętaj, że…
- znieważając, nękając innych w Internecie,
- wysyłając w Sieci groźby, np. „zabiję cię”, „popamiętasz mnie”,
- używając wulgarnych słów na portalach internetowych,
- podszywając się pod kogoś innego na czacie, portalu społecznościowym lub serwisie aukcyjnym,
- zamieszczając w Sieci muzykę lub filmy, których nie jest autorem
… twoje dziecko popełnia wykroczenie lub nawet przestępstwo!
W zależności od wieku, dziecko lub rodzic może ponieść konsekwencje prawne. Pamiętaj, że anonimowość w Sieci w praktyce nie istnieje, a granica między głupim żartem, a przestępstwem jest bardzo cienka.
Jak być asertywnym
„Jak być asertywnym?”
Odpowiedzi na to pytanie nasi uczniowie będą poszukiwać w listopadzie.
Trenowaniem postaw asertywnych zajmiemy się podczas godzin wychowawczych oraz spotkań z pedagogami. Na początek ustalmy czym właściwie jest asertywność.
Asertywność daje nam prawo do:
- wyrażania własnych myśli, opinii, nawet jeśli różnią się one od poglądów innych ludzi;
- wyrażania własnych uczuć i brania za nie odpowiedzialności;
- mówienia „tak”, „nie”, „nie wiem” bez poczucia winy;
- mówienia „nie wiem”, bądź „nie rozumiem” bez konieczności usprawiedliwiania się;
- zmiany zdania bez konieczności usprawiedliwiania się;
- popełniania błędów i ponoszenia za nie odpowiedzialności;
- proszenia o to, czego się chce;
- wysłuchania i poważnego traktowania.
Asertywności nie można mylić z byciem niegrzecznym czy niekoleżeńskim. Stanowczości i szczerości towarzyszy szacunek dla innych i ich uczuć. Asertywność nie jest egoizmem, lecz formą wyrażania swojego zdania. Nie musimy przepraszać za to, że mamy odmienną opinię lub ochotę na coś innego.
Zasady bezpiecznej drogi do i ze szkoły
Zasady bezpiecznej drogi do i ze szkoły w okresie jesienno – zimowym.
Zagadnienie bezpieczeństwa jest wiodącym tematem profilaktycznym naszej szkoły. Wraz z nadejściem jesieni należy zwrócić uwagę na niebezpieczeństwa związane z tym okresem. Coraz krótsze dni będą wiązały się z kończeniem zajęć i powrotem do domu często po zmierzchu. Co wiąże się z potrzebą szczególnego zadbania o swoje bezpieczeństwo.
Uwaga uczniowie!
- Zwróćcie szczególną uwagę na poruszanie się w przestrzeni miejskiej zgodnie z przepisami: przechodzimy przez jezdnię tylko w wyznaczonych miejscach, stosujemy się do sygnalizacji świetlnej, nosimy na odzieży i plecaku odblaski.
- Zabronione jest przebywanie po lekcjach na terenie przyszkolnym tj. boisko, parking i plac przed szkołą. Po wyjściu z budynku szkoły należy udać się bezpośrednio do domu. Niedopuszczalne jest zatrzymywanie się bez wiedzy rodzica na pobliskich placach, skwerkach, boisku
- Ważne, aby wracając do domu wybierać najkrótszą, znaną drogę. Należy unikać nieoświetlonych, rzadko uczęszczanych przestrzeni.
- Prosimy o zwrócenie szczególnej uwagi na znajdujące się na terenie przy szkole oraz w drodze ze szkoły do domu osoby „podejrzane” – zachowujące się w sposób budzący niepokój. Zabronione jest reagowanie na zaczepki takich osób. Zaleca się, aby w takiej sytuacji nie podejmując rozmowy, oddalić się w kierunku domu lub szkoły. Incydent taki należy jak najszybciej zgłosić osobie dorosłej: rodzicowi, wychowawcy, pedagogowi lub innemu pracownikowi szkoły.
Nastolatek w obliczu kryzysu dojrzewania
Nastolatek w obliczu kryzysu dojrzewania
„Życie nie jest problemem do rozwiązania tylko rzeczywistością do doświadczenia”. Soren Kierkegaard
Dojrzewanie jest okresem poważnych zmian i zadań rozwojowych. To czas, kiedy nastolatek przeobraża się w osobę dorosłą. Proces dorastania obejmuje zmiany w sferze fizycznej, psychicznej, społecznej i duchowej.
Nastolatek poszukuje i stara się określić swoją tożsamość. W tym okresie wycofanie z aktywności, pomieszanie emocjonalne czy też niepewność co do własnych kompetencji i możliwości, są objawem gruntownych zmian i wyznaczają prawidłowy przebieg w rozwoju.
Burza hormonalna u nastolatka jest związana z rozwojem fizycznym, prowadzącym do dojrzałości. Funkcjonowanie emocjonalne cechuje duża zmienność nastrojów, impulsywność, utrudniona kontrola emocji.
Ważną i zauważalną cechą tego okresu jest odrzucenie i krytykowanie tego, co proponują dorośli. Ten negatywizm jest symptomem rozpoczęcia nowej i niełatwej drogi do opracowania własnego planu działania i określenia jego kształtu.
Wyzwania i zadania stojące przed statystycznym nastolatkiem, związane są z jego wielowymiarowym rozwojem.
Zadania rozwojowe nastolatka:
– chce wejść w dorosłość, próbuje zrozumieć role edukacji dla swojej przyszłości oraz odkryć poczucie odpowiedzialności za siebie i innych,
– pragnie intymności, potrzebuje relacji społecznych, szuka nowych wartości,
– podejmuje próby zdefiniowania siebie, buduje swoją tożsamość, nazywa nowe dla siebie idee,
– bada swoje upodobania modowe, muzyczne, zainteresowania
– zauważa radykalną zmianę swojego dojrzewającego ciała, oraz zmiany indywidualne swoich rówieśników,
– uczy się swojej seksualności,
– potrzebuje zakwestionowania przekonań i postaw swoich rodziców, jednocześnie pozostając z nimi w bliskości,
– uczy się przyjaźni i znaczenia relacji z rówieśnikami, więzi z tego okresu, mimo, że burzliwe, są najbardziej trwałe.
Ważnym jest, aby zrozumieć, że powinnością rodzica jest pozostawać w gotowości i adekwatnie odpowiadać na potrzeby dziecka. Najistotniejszym jest tu dbałość o dobrą relację, gdyż tylko ona może być pomocna w identyfikowaniu potrzeb i udzieleniu wsparcia nastolatkowi.
W ciągu kilku lat między dzieciństwem a dorosłością, młody człowiek musi zaadaptować się do wielu zmian, tak by móc stać się niezależną, dojrzałą do dorosłego życia jednostką. Ten czas może przebiegać stosunkowo harmonijnie, ale bywa okresem kryzysów, burzliwości czy nawet etapem depresyjnym. Depresja może pojawić się, jako odpowiedź na skumulowane trudne emocje, wzmożone napięcie i stres oraz braku akceptacji dla dynamicznie zachodzących zmian.
Depresja jest stanem, w którym dominuje obniżony nastrój. Człowiek nie potrafi się cieszyć z życia, traci zainteresowanie tym, co wcześniej go motywowało do działania, pojawiają się problemy z jedzeniem i snem. Obniżone poczucie wartości, poczucie winy prowadzi do myśli o śmierci i próbach samobójczych przysparzając ogromnego cierpienia i osamotnienia.
W czasie zachwiania równowagi psychicznej dziecka, mogą pojawić się samookaleczenia, które osobom w cierpieniu przynoszą zmniejszenie dyskomfortu psychicznego lub zakomunikowania o nim. Samouszkodzenie może być kolejnym szczeblem na drabinie prowadzonym do myśli i podejmowanych prób samobójczych. Samouszkodzenia mogą mieć miejsce na rękach lub nogach w miejscach, które nie są eksponowane. Wielokrotne powtarzające się okaleczenia zwiększają ryzyko prób samobójczych, będącymi oznaką poważnych problemów psychicznych. Osoby te wymagają bezwzględnie poważnego potraktowania i leczenia.
Jak rozmawiać z dzieckiem, kiedy obserwujemy niepokojące nas zachowania?
– Bądź cierpliwy, i pytaj, początkowe próby mogą być nieskuteczne
– zastosuj zasadę otwartych drzwi i pełnej dostępności
– bądź blisko, czekają na czas, kiedy dziecko zechce porozmawiać
– kiedy uda się nawiązać rozmowę, rozmawiaj naturalnie, uważnie słuchaj, zadawaj krótkie pytania,-
– nie komentuj, posługuj się prostym językiem, patrz na dziecko, ujawnij swoje odczucia, że jego sprawy nie są Ci obojętne „Jestem poruszony tym, o czym mi powiedziałeś’ nie mów jednak, że jego słowa Cię przeraziły.
– Nie bój się też ciszy.
Gdzie szukać profesjonalisty do pierwszego kontaktu:
– pedagog szkolny/psycholog,
– poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna,
– lekarz pierwszego kontaktu,
– Punkt/Ośrodek Interwencji Kryzysowej,
– Ośrodek Pomocy Społecznej,
– najbliższa Poradnia Zdrowia Psychicznego Dla dzieci i Młodzieży,
– gabinety prywatne w okolicy.
Więcej informacji na ten temat możecie Państwo znaleźć na stronie:
Nauczanie w domu
Nauczanie w domu – wskazówki dla rodziców oraz uczniów
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW
Drodzy Rodzice!
Nauczanie w szkole zostało po raz kolejny zawieszone z powodu zagrożenia epidemicznego. Dla wielu zwas taka sytuacja jest bardzo trudna. Macie mnóstwo pytań i wątpliwości dotyczących procesu nauczania. Przygotowałam dla Was kilka porad i wskazówek ułatwiających odnalezienie się w tej sytuacji.
W jaki sposób zorganizować dzieciom optymalne warunki do nauki w domu?
Bardzo ważnym elementem zapewniającym dziecku poczucie bezpieczeństwa jest stały rytm funkcjonowania. Ponieważ w ostatnim czasie ten element jest zaburzony, zadaniem rodziców i nauczycieli jest wprowadzenie powtarzalnego planu dnia. Powinien on uwzględniać stałe pory wstawania i chodzenia spać, posiłków, stały czas na naukę i odpoczynek. Dlatego tak ważne jest, by ustalić plan dnia, który w sposób jasny i czytelny dla dziecka będzie organizował jego funkcjonowanie. Tylko w ten sposób możliwe będzie realizowanie nauki w domu.
Oto kilka praktycznych wskazówek, dotyczących warunków i organizacji nauki dziecka w domu:
Plan działania:
1. Dopilnujcie, by dziecko wstawało o stałej porze (rannej).
2. Planujcie z dziećmi ich dzień. Pamiętajcie o właściwych proporcjach czasu nauki i odpoczynku.
3. Ustalcie z dzieckiem godziny, w których będzie uczyło się i odrabiało lekcje. Najlepiej zgodnie z dotychczasowym planem lekcji. Określcie: czego dzieci mają się nauczyć (przedmiot, zakres materiału), ile czasu im to zajmie, jakie materiały powinno zgromadzić, by zacząć naukę (np. zeszyt, książkę, wydrukować zadanie, otworzyć stronę w e-podręczniku)
4. Wyznaczajcie przedział czasowy (od – do), w którym dzieci będą się uczyły. Starajcie się trzymać określonych terminów.
5. Sporządźcie rozkład zajęć uwzględniający czas na naukę, rozrywkę i porcje ruchu.
6. Pamiętajcie o przerwach relaksacyjnych (ale nie dłuższych niż 15 minut)(odprężają rękę, wzrok).
7. Podzielcie wspólnie materiał do nauki na partie: zróbcie grafik – zapisujcie bieżące zadania do wykonania, zlecane przez nauczycieli danych przedmiotów i terminy ich realizacji. Grafik umieśćcie w widocznym miejscu. Odznaczajcie zrealizowane zadania – to bardzo motywuje, bo jest wizualnym odzwierciedleniem wykonanej pracy!
8. Nie zapominajcie o aktywności ruchowej, która jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania mózgu.
Komfort pracy:
1. Przygotujcie stałe miejsce do pracy z odpowiednim oświetleniem i usytuowaniem zależnym od tego, którą ręką posługują się dzieci. Pokój powinien być wyposażony w biurko/stolik i krzesło przystosowane do wzrostu dzieci.
2. Dbajcie o to, by w miejscu nauki nie było zbyt wielu rzeczy, które mogą dzieci rozpraszać.
3. Przed rozpoczęciem zdalnej nauki wywietrzcie pokój.
4. Zadbajcie o miłą atmosferę, pozbawioną pośpiechu, nerwowości.
W jaki sposób motywować dziecko do systematycznej nauki w warunkach domowych?
Drogi rodzicu pamiętaj, że można dziecko zmusić, żeby siedziało przy biurku, żeby wpatrywało się godzinami w podręcznik czy nawet żeby odrobiło lekcje, ale do nauki – nigdy. Maluch czy nastolatek będzie się pilnie uczyć tylko wtedy, gdy będzie mu to sprawiać przyjemność oraz gdy będzie przekonany, że jest mu to potrzebne. Jak zatem zachęcić dziecko do nauki? Przede wszystkim porozmawiaj z dzieckiem, dlaczego i po co musi codziennie się uczyć. Uświadom, że jego systematyczna praca będzie zweryfikowana przez nauczycieli.
Kilka dodatkowych wskazówek, które pomogą motywować dziecko do pracy:
- Traktuj naukę dziecka, jako rzecz świętą. Nie przerywaj mu, nie wołaj do telefonu, wyłącz wszelkie źródła dźwięku.
2. Zarządź, że wszystkie dzieci uczą się w tym samym czasie. Niech żadne wtedy nie ogląda telewizji i nie gra na komputerze. To podstawowy błąd rodziców, aby pozwolić, by jedno z dzieci się bawiło, gdy drugie się uczy.
3. Naucz dziecko traktować naukę jak wyzwanie. Pokazuj mu, jak wartościowe jest robienie czegoś, czego jeszcze nigdy się nie robiło, a co wydaje się trudne.
4. Chwal dziecko po każdej przerobionej partii materiału, ale pamiętaj, by nie szafować pochwałami. Doceniaj prawdziwy wysiłek i trud oraz konsekwencję dziecka.
5. Wpajaj mu pogląd, że mądrość to coś, nad czym trzeba pracować.
6. Nie wyręczaj dziecka w odrabianiu lekcji. To bardzo ważne. Kiedy prosi o pomoc, nie podawaj mu gotowych rozwiązań, ale jedynie na nie naprowadź, udziel wskazówek, wyjaśnij wątpliwości. Zachęć do samodzielności. Samodzielnie rozwiązane zadanie może dostarczyć dziecku dużej satysfakcji, wzmacnia w nim również poczucie, że jest w stanie poradzić sobie z trudnościami.
7. W sytuacji zniechęcenia wskazuj na postęp, jaki już poczyniło dziecko w wykonanych zadaniach ( w tym celu każdego dnia należy zadania spisać na kartce i skreślać je po ich wykonaniu).
8. Podkreślaj sukcesy, zamiast braków. Jeśli dziecko ma ogromne problemy z jednym przedmiotem, zachęć je, by na lodówce pojawiła się kartka: „Co już umiem”. Codziennie przed snem zapiszcie na niej to, czego dziś dziecko się nauczyło oraz to, w czym jest kompetentne. Nawet, jeśli to będą tylko dwie daty lub cztery słówka. Zwróć uwagę dziecka, jak szybko kartka się zapełniała, o ile stał się mądrzejszy przez kilka dni.
9. Wspólnie ustalcie dużej nagrody po wykonaniu całej pracy, w postaci czasu na rozrywkę. Ustalcie z dzieckiem rozrywki w hierarchicznym porządku od najmniej nagradzających do najbardziej pożądanych. Adekwatnie do zaangażowania dziecka w danym dniu wyraźcie zgodę na zabawę z określonej pozycji hierarchii.
Wspierająca postawa rodzica, konsekwentne przestrzeganie stałych pór w planie dnia dziecka, jasno sprecyzowane oczekiwania wobec niego w sytuacji nauki poza szkołą mogą ułatwić dziecku przystosowanie się do tej nowej sytuacji.
WSKAZÓWKI DLA UCZNIÓW
Drodzy Uczniowie!
Zajęcia w szkołach zostały zawieszone. Sposób pracy Waszej i Waszych nauczycieli od kilku dni wygląda zupełnie inaczej, a rodzice bardzo Was wspierają i pomagają wdrożyć się w system zdalnego nauczania. Pracując pamiętajcie o zasadach bezpiecznego korzystania z sieci:
• korzystajcie ze stron odpowiednich do swojego wieku;
• sprawdźcie, czy macie na swoim/domowym komputerze zainstalowany program antywirusowy;
• pamiętajcie, że Internet to skarbnica wiedzy, ale nie wszystkie informacje w nim zamieszczane są prawdziwe;
• nie podawajcie swoich danych osobowych, numeru telefonu, adresu zamieszkania, haseł, nie udostępniajcie swoich zdjęć oraz zdjęć innych osób;
• pamiętajcie, iż osoby w Internecie nie zawsze mogą być tymi, za które się podają;
• nie klikajcie w nieznane linki i załączniki z e-maili;
• nie otwierajcie e-maili z nieznanych źródeł, itp.;
• sprawdzajcie, czy strona, na którą się logujecie jest na pewno bezpieczna, jeśli nie jesteście pewni, pytajcie rodziców;
• uważnie pobierajcie pliki z sieci.
Zaplanujcie czas tak, aby nie spędzać całego dnia przy komputerze, smartfonie czy tablecie, zadbajcie o ruch.
Korzystajcie z tych narzędzi, o które poproszą Wasi nauczyciele. Pamiętajcie o korzystaniu ze sprawdzonych źródeł, a w sytuacji, kiedy poczujecie się niekomfortowo, poproście o wsparcie rodziców.
A teraz kilka rad dotyczących nauki.
Jak się uczyć? Zasady efektywnej nauki.
- Przewietrz pokój, w którym będziesz się uczył.
- Kontroluj temperaturę. Wiosną zwykle nie ma tego problemu, ale zimą uważaj, by nie zrobić sauny w pokoju. Zbyt wysoka temperatura nas rozleniwia.
- Zrób porządek w pokoju i na biurku. Oczywiście nie wyciągaj teraz papierów z szuflad, żeby je poukładać. Nie zaczynaj też oglądać starych pamiątek. To zgubne! Posprzątaj tylko to, co znajduje się na wierzchu, co rozprasza Twój wzrok.
- Rozpisz, czego musisz się nauczyć i ile chcesz, żeby zajęło Ci to czasu. Jeżeli tego nie zrobisz, możliwe, że Twoja nauka będzie rozciągać się w nieskończoność.
- Przygotuj kartkę, na której będziesz zapisywać przychodzące Ci do głowy zadania i myśli. Po to byś nie rzucał się do innych zadań podczas nauki.
- Jedz dobrze, ale nie przejadaj się. Twój mózg ma się koncentrować na nauce, a nie na trawieniu.
- Nie jedz zbyt wielu słodyczy. Ja wiem, że podczas nauki, aż kusi, żeby uprzyjemnić sobie życie! Cukier powoduje przypływ energii, ale później jej gwałtowny spadek, który może zakończyć Twoją naukę.
- Pij wodę. Bez niej już po chwili poczujesz się ospały.
- Ucz się przy naturalnym świetle, a po zmroku przy żarówkach o ciepłej barwie.
- Siedź prosto, przy biurku. Nie zbliżaj się do pozycji leżącej, bo zaśniesz. W łóżku to pewne!
- Ustaw czasomierz i rób sobie przerwy. Podobno najwięcej zapamiętujemy przez pierwsze i ostatnie 15 minut zajęć. Tak samo jest z uczeniem się. Dobrze uczyć się przez 30-45 minut. Potem zrób sobie 5-15 minutową przerwę.
- Ruszaj się! Ruszaj się w trakcie przerwy, by pobudzić krążenie. Wystarczy kilka prostych ćwiczeń: wymachy rąk, przysiady, pajacyki. Po niewielkim wysiłku wraca się do nauki z większą ilością energii.
Powodzenia!